Swap #9: My Magnificent 3 (deel III)

Hierbij het sluitstuk van de drieluik swap #9 “My magnificent 3”. Dank aan alle deelnemers voor de mooie vliegen, hun beschrijvingen en het hoe en waarom nu juist deze vliegen in de “My magnificent 3” zitten. Het blijkt maar weer dat dat er geen set gelijk is. Iedere vliegvisser heeft zo zijn of haar voorkeuren en de grap is dat we er allemaal vis mee vangen.

Bert Dries

Swapvlieg april 2021.

Waren mijn eerste 2 vliegen van deze “best-of-swap” vliegen waar ik echt vaak mee vis, deze laatste juist niet. Maar…….., ik heb er een dermate mooie en ook leerzame herinnering aan, dat ik daarom voor deze droge vlieg heb gekozen.                                                                                          Een jaar of 20 geleden, kan ook wel meer zijn, ging ik op een vrijdagochtend met een vismaat op de bonnefooi naar de Eifel om vier dagen op stromend water te vissen. We zakte de Kyll af, bekeken wat stekken, praten wat met vissers en hoopten op een mooi stukje om het weekend door te brengen. Zo stonden we al een tijdje vanaf een brug naar beneden te kijken toen er een vliegvisser aan kwam wandelen. “Alei, zijt ge ook vliegvissers?” vroeg de Belg. Ja dus, en we vertelden dat we een stuk zochten waar je een vergunning voor kon krijgen en ook nog eens leuk kon vissen. “Welnu, dan zaten we hier goed en in het hotel vlakbij kon je overnachten en zo ook de vergunningen verkrijgen”. Prima, niet verder zoeken en op naar het hotel. Snel boeken, de vergunningen regelen (je mocht alleen met droog!) en nog even een paar uur gooien voordat het donker werd. We visten door totdat het echt te donker was en we de vliegen niet meer konden volgen. Ik had een stuk of 40 gevangen, iets meer dan mijn maat, dus dat was wel lekker voor een namiddag! We hadden ondertussen ook best wel honger en liepen gelijk de eetzaal in. Daar zaten een man of 7, allemaal vliegvissers. Twee Nederlanders en de rest zuiderburen. Onze Belg van eerder op de brug vroeg ons direct of we wat hadden gevangen. Hij vertelde er gelijk maar bij dat hij over de hele dag een stuk of 20 had en was daar best trots op! Oei dacht ik, ik zal het een beetje voorzichtig brengen en vertelde dat ik zo’n 30 stuks had. “Wat, zoveel? Dat waren zeker kleintjes”! Ja zei ik, gemiddeld zo’n 25 centimeter. “Wat, zo groot”? Eigenlijk stopte daarmee het gesprek ook want iedereen keek ons aan alsof ze water zagen branden. Na het eten nog wel wat gebabbeld met de andere Nederlanders maar iedereen ging vroeg onder de dekens zodat wij tweeën nog even na moesten borrelen met wat Duitse biertjes (ook niks mis mee!).

Zaterdag; Nu een hele dag vissen. En het ging net zo lekker als daarvoor. Ik ben bij 80 gestopt met tellen maar ik zal over de hele dag een dikke 100 hebben gevangen. En ik dacht, wat ik ook zeg, ze geloven me toch niet. Dus s ’avonds in de eetzaal weer dezelfde vraag. Ik hield het maar op 70 á 80. En het gesprek was alweer gelijk afgelopen! Ook de Nederlanders ontweken ons dus wij bezondigden ons nog maar eens aan wat bier.

Zondag; Weer een hele dag. En het liep nog steeds lekker! Op een gegeven moment viste ik stroomafwaarts richting 3 Belgen. Ze stonden naast elkaar met de rug naar me toe maar hielden me goed in de gaten. Ik tegenstelling tot hun ving zeer regelmatig en ik dacht, ik vis gewoon door totdat ik de vissen tussen hun benen wegtrek. Op een gegeven moment kreeg ik er een op een paar meter afstand van hun en ik hoorde een fluisteren; “alei, hij heeft er alweer een”. Waarop z’n buurman vroeg. “das nog dezelfde zeker………. toch?” “Nee, das alweer de zoveelste!” Later op de dag viste ik stroomopwaarts richting een stuw vanwaar een ander Belg stroomafwaarts stond te vissen. We konden elkaar mooi in de gaten houden! Hij ving een stuk of wat, ik ving een stuk of 20. Zo dacht ik, nu heb ik 4 getuigen die hebben gezien dat ik zo’n 20 per uur vang, en dat we dus beslist GEEN sterke verhalen vertellen, en dat ga ik ze vanavond eens lekker inpeperen! Die avond liepen we dus op volle oorlogssterkte en met de borst vooruit de eetzaal in om de confrontatie aan te gaan………………….                De eetzaal was leeg! Waar is iedereen (????), vroegen we aan de hotelier? Die zijn alweer naar huis was zijn antwoord. Ze komen altijd vissen tot en met zondag dus na het ontbijt pakken ze alles in, gaan vissen en rijden dan rechtstreeks naar huis. SHIT G.V.D., daar ging mijn plan om er een “mooie avond” van te maken. En ach, we waren er al aan gewent om met z’n tweeën na te zitten dus dat deden we dan maar.

Maar waarom dan deze vlieg uitgekozen zult u denken…………. Er zit een mooi verhaal achter. Ik viste met mijn “one-weight” (aftma 1) en m’n maat gebruikte mijn drie. Zijn eigen hengel (een 5 of 6) was voor dit water in deze omstandigheden eigenlijk te zwaar. Het stond vrij laag, stroomde langzaam en was glas en glashelder. Je kon de schaduw van de leader goed over de bodem zien schuiven dus wij waren die vrijdag al over gegaan op zo licht, dun en lang mogelijk, leaderpunt 0,10. Een normale droge vlieg geeft dan al snel een mooie kronkel in je leader dus dat werkt niet. We visten daarom met de kleinste droge vliegjes (of wit of zwart) die ik had maar die waren voor ons niet te volgen in verband de lange leader, enige wind en de donkere bodem en het witte schuim. Ik had daarom snel een paar nieuwe gebonden in roestbruin omdat die kleur mooi afstak tegen de rest, dus voor ons beter opviel. De vis kon het niks schelen! Al die dagen ving ik wat meer als mijn maat en die ving weer veel meer dan die anderen. We waren eigenlijk best wel hele goede vissers dachten we, of die anderen waren gewoon slecht! Op de laatste dag, maandag, ruilden we op een gegeven moment van hengel maar toen ving hij plotseling meer dan ik! En dan wordt alles in een keer heel erg  duidelijk……

Onze eindconclusie; We waren helemaal niet zulke goede vissers als we dachten en zij waren helemaal niet zo slecht. De moraal van dit lange verhaal; Wij hadden ons materiaal aangepast aan de omstandigheden, lichte hengels en lijnen, een lange en dunne leaderpunt en (daarom) een klein, klein vliegje. Dat aanpassen, dat maakt vaak  het verschil! Ik betrap mijzelf er vaak genoeg op dat ik zonder na te denken gewoon ga vissen met datgeen toevallig al voor al handen is, waar ik de vorige keer c.q. keren ook mee aan de slag ging. Niks veranderen van leader of vlieg. Meestal uit gemak omdat het toch maar “om even” gaat. Als ik de tijd en zin heb om lang te vissen dan neem ik die moeite wel……………, meestal!

O, ja, het ging om de vlieg. Daarover heb ik verder niet zo veel te vertellen. Ik heb hier haakje 18 gebruikt maar de originele was meende ik haak 20 (!). Verder is alles het zelfde, een roestbruin staartje, roestbruin lichaam en roestbruin hackeltje. Alles spaarzaam.

Jan Albert Bleeker

Motivatie:
De vlieg voor de derde ronde is de Bivisible
Deze vlieg hoort ook in elke vliegendoos.
Het is een robuuste vlieg die slechts uit twee kleuren hanehackel wordt gebonden.
Het is een zeer geschikte vlieg voor op de ruisvoorn op een warme zomeravond.
Zoals de naam al aangeeft is het zowel tegen een lichte als donkere achtergrond zichtbaar.
Haak: TMC 103BL #13
Donkerbruin binddraad 8/0
Hanehackel bruin en grizzly

Marten Staal

The Elder Fly (Elzenvlieg)

Deze vlieg samen met mijn vorige vlieg in deze swap,  de claret dabbler, is mijn favoriete combo om mee op het Schildmeer te vissen in de zomerse avonduren. Deze 2 vliegen zijn bijna altijd de eersten die ik er aan knoop en meestal blijft het hierbij omdat de vis er op blijft bijten. De dabbler op de punt en de elder fly er een half metertje boven aan een zijlijntje. Vaak pakt winde de dabbler en baars de elder fly. Met een beetje mazzel heb je twee vissen in 1 haal: een doublet. Het gebeurt niet heel vaak maar blijft altijd spectaculair.

Benodigdheden

Haak: natte vliegenhaak #14, b.v. Kamasan B175

Binddraad: 8/0 zwart

Body: 2 of 3 fibers peacock herl

Vleugel: bronze mallard

Hackle: hen zwart

Bindwijze

· Binddraad opzetten

· Peacock herl inbinden en om de binddraad twisten, vervolgens er een body van wikkelen

· Een slip bronze mallard 2 of 3 keer vouwen en als vleugel inbinden

· Hennen hackle bij de punt inbinden en 3 slagen hackelen, Afbinden

Harald Sluiman

Eigenlijk heb ik lang getwijfeld of ik deze voor deze swap zou insturen. Maar hij is de houder van mijn pr ruis- en blankvoorn, ’s winters altijd goed voor mooie vangsten en in de zomer mijn favoriete nimf in Zweden. In Zweden eigenlijk bij toeval ontdekt dat het daar een goede vanger is. Na uren allerlei nimfen geprobeerd te hebben uit pure waanzin deze er opgezet. Tot mijn grote verbazing was het de eerste run gelijk raak met een mooie vlagzalm. Dit herhaalde zich enkele keren en in een korte tijd ging ik de één na de andere vlagzalm. Inmiddels had ik de resterende nimfen uitgedeeld aan mijn mede vliegvissers die ook begonnen te vangen. ’s Avonds waren we de voorraad nimfen aan het aanvullen om de volgende dag weer als een tierelier te vangen.

Haak: heavy weight grub bl size 14
Bead: Tungsten 3 mm in Zweden nog extra verzwaard met lead free wire
Body: pink glinster draad
Thorax: pink sow scud dubbing
Foeke Visser
De laatste van de 3 vliegen is wederom een zoutwater-streamer, die je kunt gebruiken voor het zeevissen op roofvissen.
Waarom een 2e zoutwater-streamer, omdat ik elk jaar tot en met augustus te vinden ben aan de Hollandse kust. Veel in de provincies Zuidwest-Holland (Oostvoornsemeer) en Zeeland, en van Hoek van Holland tot aan Den Helder. Vliegvissen in zoutwater op roofvissen, dat is ontstaan na mijn 2 keer vliegvissen Denemarken op zeeforel en zalm.
De 2e zoutwater-streamer is een Clouser-Minnow, die je in vele varianten/kleuren kan maken met een zoutwaterhaak maat #2, gebonden upside-down, dit voorkomt vastzitten bij de vele stenen die er kunnen zitten voor de dijk of bij de muien vanaf het strand.
De gebruikte materialen voor deze zoutwater-streamer, de Clouser-Minnow:
  • Zoutwaterhaak maat#2,
  • Zwart of wit binddraad, (hangt af met welke kleur je gaat maken)
  • Gele dumbell-eyes, (5 mm van het haak-oog inbinden)
  • Loodvrij lood-draad, (vanaf de haakbocht naar het midden inbinden)
  • Body, (vanaf de haakbocht met Brill UV Large 08-Purple 3 mm, ongeveer 12 mm inbinden richting dumbell-eyes, daarna 8 mm tot aan de dumbell-eyes met donderblauw wol-draad, 2 mm dik)
  • Northern Bucktail Large Fluo Blue, (een bosje van 20 bucktails inbinden, achter de dumbell-eyes, niet te dik)
  • Poseidon White Bucktail Large, (een bosje van 10 bucktails, ook niet te dik)
  • Afbinden en met epoxy rond de dumbell-eyes afwerken voor meer stevigheid

Menno Siemensma

De bibio/hawthorn klinkhamer
Niet zozeer de exacte versie waar ik veel mee gevangen heb maar de klinkhamer is welbekend bij vrijwel elke vliegvisser en is en van die vliegen die je vooral in stromend water gebruikt maar ook zeker op stilstaand water werkt. Sterker nog hij werkt prima op het Lauwersmeer als je de windes in het oppervlak ziet azen.  Ruig, donker en niet te dik gebonden zorgt ervoor dat je dit voor een heel aantal soorten vliegen kan inzetten, een echte het-lijkt-nergens-en-dus-overal-op vlieg. Hij valt op, vooral voor de visser en heeft niet dat echte droge vliegen probleem dat vissen die vaak niet goed pakken of in verhouding tot het echte insect wat hoger op het water drijft. Het lichaam dient onder het oppervlak te blijven en je vet dan alleen de hackle en witte toefje in. Vooral windes hebben nog wel eens last van luie muil syndroom, waarbij ze de vlieg missen en dan geen zin hebben om nog een keer te happen. Dat de vlieg dan in het wateroppervlak hangt helpt mee om te zorgen dat die goed naar binnen gaat.

Zelfde geldt voor forel, vlagzalm en ruisvoorn, maar het vraagt wel enig geduld van je om niet te vroeg te slaan, echt wachten tot de vis wegdraait en dan pas aanslaan, meestal 1 seconde wachten. Dit komt vooral door de sterk gebogen haak. Ik heb al heel wat voorn, forel en winde met een dergelijke vlieg kunnen pakken.

De meidoornvlieg, vooral bekend in Engeland, heeft een typische oranje kleur op de thorax/pootjes wat helpt met deze vlieg om wat meer de aandacht te trekken.

Bindmateriaal

  • klinkhamer haak size 10-18
  • binddraad zwart/donker
  • zwarte dubbing, mag lekker ruig zijn (in dit geval seals fur)
  • dun tinsel naar keuze
  • 2 geknooptje (donkere/zwarte) fazantenstaart fibers voor de pootjes
  • oranje dubbing
  • toefje wit antron yarn of welke kleur je zelf leuk vindt
  • goede stijve wit/grijzige dry fly hackle (saddle zijn beste maar goede cockneck kan ook)
  • wax (optioneel)
  • parachute fly tool indien aanwezig voor je vice ( ik gebruik hem niet dus hier uit gelaten)

SBS:

voorbereiding: maak 5-8mm kaal van de stam van de hackle om in te binden.
Binddraad opzetten, 3-4mm van het oog, antron horizontaal inbinden met 4-5 goed strakke slagen op dezelfde plek in het midden van de antron. Dan pak je beide toefjes vast en wikkel je een paar keer onder de twee toefjes en langzaam omhoog 5mm zodat je een ‘post’ maakt waar je de hackle om kan wikkelen. Ik doe er altijd even een drupje lak op aan de basis van die ‘post ‘ bij de haak voor extra sterkte.
Daarna op de weg naar de haakpunt bind je het tinsel in, en stop je vrij laag in de bocht. Binddraad waxen, dubbing opzetten, niet te dik, vooral niet in het begin, en bouw langzaam een iets getapered lichaam op tot  ongeveer 2mm voor de antron toef. Rib met tinsel naar voren, bind af en zet de 2 pootjes erop naar achteren. Zet daarna evt met wat wax weer de oranje dubbing op je binddraad, wikkel dat tegen de post aan maar ook wederom niet te dik, 2-2,5mm max, als het goed is moet het inbinden van de dubbing helpen om de pootjes wat naar achteren te laten steken.

Zet nu de hackle met de stam vast op de haak en bind die in tot de bovenkant van de antron post. Je wil dat inbinden op de kale stam dus zorg dat je dus net niet over de fibers bindt van de hackle. Dan ga je met je binddraad naar het oog, je zet weer wat zwarte dubbing op, iets losser is dan mogelijk, en wikkel je vanaf het oog naar de antron post. Wikkel de hackle lekker dik van boven naar beneden toe en wikkel met je binddraad om de post heen om vast te zetten.  2 opties dan. 1. je whipfinished op de post. 2. je wikkelt nog een paar slagen door de losse dubbing voor de hackle en zet je whipfinish achter het haakoog zoals normaal.

Maar varieer ook zeker met kleuren qua dubbing en hackle, vrijwel alles is mogelijk, bruin, grijs, wit, beige, rood, geel, groen 🙂

Siebe Veenstra

Vlieg nimph worm / vers de vase

Jig hook Wide #14

Kraal 2,3

Rode flos / rose

Binddraad zwart /bruin

Donker rood Dubbing

Kraal opzetten, binddraad opzetten naar ver in de bocht, daarna floss
opzetten en een mooi lijfje maken naar de bocht (bij de bocht dun
opzetten),afbinden bij het kraaltje, nu mooi ribben met binddraad van
smal naar wat breder.
Nu weinig dubbing opzetten 2 slagen is voldoende afbinden en klaar.

Simpel patroontje …..hang het onder een beetverklikker (dobbertje  /wol of een goede droge vlieg)  en strip het met kleine tikjes langzaam binnen.

Succes

Ps. je kunt kleinere haakjes gebruiken , mijn motoriek word minder
vandaar wat groter …

Henk Visser

Met deze vlieg heb ik veel ruisvoorns gevangen.

Haak: caddis pupa #12

Draad: uni 6/0 zwart

Staart: 3 strengen uni mylar tinsel pearl #16

Body: peacock herl

Hackle: haan grizzle naturel

Haak in de vise en binddraad opzetten tot waar de weerhaak zou moeten zitten. 3 strengen mylar tinsel, 3 fibers peacock herl en de hanenveer inbinden. lijfje wikkelen van de herl tot 2 mm voor de haakoog. Vervolgend de hanenveer in tegengestelde richting palmeren.

Succes met het vissen!

5 thoughts on “Swap #9: My Magnificent 3 (deel III)

  1. Janny De Boer

    Dank voor jullie mooie verhalen en jullie “Magnificent” bindpatroontjes.
    Ik moet bekennen dat ik deze drie traps swap heb uitgeprint, om de vliegen op een later moment na te binden.

  2. Foeke Visser

    Dankje wel voor je compliment Janny. Was zeer leuk om te doen.

    Marten, jij uiteraard bedankt voor het plaatsen van alle 3-traps- swaps (ik gebruik het woord ook maar) van “The Magnificent 3”. Op naar de volgende swap.

Laat een antwoord achter aan Menno Siemensma Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.